شاينا شاينا ، تا این لحظه: 12 سال و 8 ماه و 5 روز سن داره

ستاره هاى آسمون دل من

پنج ماهگى پرنسسم و درخشش الماس سفيدش

پنج ماهگيت با صداهاى عجيبى كه از خودت در آوردى شروع شد ههههههههه دهم بهمن اولين سوپتو برات با كلى ذوق درست كردم،عصرش رفتيم آزمايش خون برات بديم داشتم دق ميكردم نميدونى چى كشيدم وقتى دستتو محكم گرفته بودمو ازت خون ميگرفتن،دكتر گفت تالاسمى مينور دارى عسلكم بايد مواظب باشيم تا با مينور ازدواج نكنى . ايشالا نينى دار شدنت خانمم شاينا چرا موقع غذا خوردن دهنتو قفل ميكنى و گريه ميكنى قربونت برم،اعصابمو خرد كردى گذاشتمت رو زمينو رفتم به كارام برسم اومدم ديدم پتو انداختى رو خودتو دارى دستو پا ميزنى داشتم سكته ميكردم فكر كردم خدايى نكرده دارى خفه ميشى يهو پتو رو انداختى كنارو زل زدى به من منم بهت گفتم دالى،كلى ذوق كرديو دوباره پتو رو انداختى رو سرتو ...
7 اسفند 1390

مادر بودنو عشقه

الان ساعت ٣شبه بالاخره خوابيدى. كوچولو؟   ميدونى از نگاه كردن صورت معصومت سير نميشم؟ميدونى دوست دارم تا آخر زل بزنم به صورت نورانيتو صداى ريختن موج موج خونو تو قلبم بشنوم؟ اگه بدونى چقدر عشقى مادر،م ا د ر ؟؟؟؟؟؟ نميدونم كسى كه مسؤل ويرايش كلمه بود وقتى به كلمه مادر رسيد چه حسى داشت؟هههه نميدونم چى بگم فقط ميدونم به خودم ميبالم به خاطر مادر بودن. كوچولوى من آخه نميدونى ميلرزم ،ميگريم ،ميميرم با ديدن يه قطره مرواريد خوشگلت نميدونى جون ميگيرم،خوش ميشمو ميخندم با يه لبخند و ذوق كردنت واى خدايااااا قلبم تحمل اين همه عشقو نداره اه چقدر الكى خوش بودم قبل از داشتنت،چقدر از زندگى عقب بودم ،واى من مادرم،تا چند وقت پيش فقط من بودم ولى الان مادر...
30 دی 1390

اوخ شدن پاى مامان

روز اربعين رفتيم خونه مامان مليح چند روزبود غذا كه نميخوردى شيرم بدبختانه نميخوردى همه گفتن تو ريز موندى،من بيچاره همه وقتمو ميذارم براى تو اون وقت تو نميدونم چرا وزن نميگيرى خوب البته تقريبا با شيرو غذا قهرى خاله ناهيد به بابا گفت بره شيرخشك ايزوميل بگيره كه بازمنخوردى ٤ساعت بود چيزىنخوردى پيش بابايى نشسته بودمو گريه ميكردم كه يهو جيغ زدم:سوختم،در شير خشك چسبيده بود به پاى بابا وقتى اومد. منو دلدارى بده رفت تو پامو خون پاشيد بيرون بايد بخيه ميزدم عمو محمد بغلمكردوگذاشتم تو ماشين تموم طول راهو براى تو گريه ميكردم اخه تو خيلي غريبى ميكنى :واى خدا بچم،الان چيكار ميكنه واى چقدر گشنست، خدايايه كارى كن خونم قطع شهبرگردم پيش بچم دكتر گفت خييييييي...
25 دی 1390

اولين غلتيدن شاينا خانوم و آغاز بد غذايى

ساعت٣:٣٠روز ٢١دى وقتى رو تشك تعويضت باز گذاشته بودمت دمر شديو يه غلت كامل زدى هوراااااااااااااااا خيلى دوستت دارم دختر قشنگم راستى چند روزه بد غذا شديو موقع غذا خوردن دهنتو قفل مبكنى .روز١١دى براى اولين بار دهنتو قفل كردى مادررررررر خييييلى بامزه شدى بعدا برات عكسشو ميذارم راستى چند روزه بد شير ميخورى حتما بايد راه برمو برات شعر بخونم تا شير بخورى قربونت برم آخه دخترم نازش زياده!!!!!! روز١٧ام داشتم بهت حريره ميدادم يهو فوووت كردى تو قاشق و ريخت تو چشمت خيلى تعجب كردى منم سريع تميزش كردمو كلى خنديدم خوشمززززززززززززززززززززززززززززززززه مامان
22 دی 1390

واكسن چهار ماهگى و اولين غذا

با بابايى رفتيم مطب دكتر لسانى خيييييلى استرس داشتم موقع تزريق كلى گريه كردى قربون اون اشكات برم داشتم باهات بازى ميكردم آرومشى بابا گفت اول اشكاتو پاك كن .... نميدونم چرا طاقت گريتو ندارم مامانى جاى وأكسنت قرمز شد فدات شم تندتند براتكمپرس گذاشتم تا زود خوب شى فرداش برات فرنى پختم كلى تعجب كردى و با زبونت دادى بيرون ولى بعدش خوشت اومد قربونت بشم روزى دو بار ٣-٤قاشق بهت فرنى و حريره ميدم خيييلى از غذا خوردنت خوشم مياد ميدونم زود غذاتو شروع كردم آخه دكى گفت بايد روزى يك وعده شيرخشك بخورى كه تو خوشت نيومد ولى ريختم. تو فرنيت خوردى خداروشكر ٨دى:از اتاق اومدم بيرون ديدم دمر شدى دارى شصتتو ميخورى واى خوردمت،عاشقتم مامان ازت ممنونم به خاطر اين هم...
9 دی 1390

خداحافظ عزيز

امروز عزيز(مامان بزرگم) فوت كرد هفته پيش تو رو بردم خونشون ديدت كوچولوى من.يادش به خير تو باردارى ميگفت اسمشو بذار مهر انگيز فردا مراسم خاكسپاريشه،آخى هميشه به من ميگفت كاشكى مردن نبود،خدا جون مواظبش باش وقتى رفتيم خونشون همه بودن و كلى بغلت كردن
8 آبان 1390
1