بهار كه اومد هفت ماهه شدى نازم

ببينم مگه ديروز نبود تو دلم بودى محكم لگد ميزدى؟؟ نه!! هفته پيش بود؟ واى خداى من هفت ماه پيش بود!؛ عزيزم هفت ماهه نفسم شدى همه كسم شدى،فرشته آسمونم. سه ماهه كه بودى انقدر غر ميزدى تا من انگشتامو بهت بدمو تو بگيريشونو بشينى،عزيزم حالا ديگه خودت ميشينى؟؟؟ چهار ماهه بودى دمر ميشدى با چشماتو غر زدنت ازم ميخواستى برت گردونم،حالا ديگه خودت كل خونرو قل ميخورى ميريو مياى؟؟؟ فدات شم مادر كه تو رورؤكت ميدوى اينور اونور. عسلم اينا همه يعنى اينكه بزرگ شدى خانوم شدى. يادته برات شعر ميخوندم وقت شير خوردنتو راهت ميبردم:چندتا بهارو ديدى؟هنوز بهار نديدى؟صدتا بهار ببينى،سيصدتا بهار ببينى؛حالا قندم يدونه بهارو ديدى؟ با اون چشماى قشنگت بهار زمينو ديدى؟ من كه هفت ماهه دارم بهار ميبينم مادر.همه جا گل ميبينم،آخه خدا شاهدونشو به من داده،قشنگترين گلشو بهم داده. اولين بهارت مصادف شد با اثاث كشى ما ، ممنونم مامان از همه بيشتر تو كمكم هستى ميشينى تو رورؤكت و ميذارى به كارام برسم خيلى خانومى عسلم،خسته نباشى بهارم،اميدوارم از خونه جديدت خوشت بياد البته هنوز كامل جابجا نشديمااااا.دست مامان وجى درد نكنه خيلى مهربونه و كلى كمكم ميكنه توهم كلى براش ذوق ميكنى و دستو پا ميزنى. هميشه بخند شايناى من ، زندگيت بهارى و خوش عطر باشه مادر'

اینم یه عکس از سیزده بدر ، عکاس : دایی شاینا :)